CIENCIAS NATURAIS E MATEMÁTICAS 1º e 2º ESO: recursos e curiosidades da ciencia.

lunes, 7 de diciembre de 2009

Estoupa a maior estrela coñecida

A supernova en cuestión, SN2007bi, observouse en abril de 2007 nunha galaxia anana próxima e foi entre 50 e 100 veces mais brilante cunha supernova común. A intensidade do brilo mantívose durante meses, cando nunha supernova normal dura un par de semanas.

A estrela causante deste cataclismo podería ter 200 veces a masa do Sol. Ata agora a existencia de este tipo de estrelas tan masivas fora predicido polos astrónomos pero nunca se atopara.

Nas estrelas e nas supernovas se fabrican os elementos químicos coñecidos, de modo que tódolos átomos que forman o noso planeta e os nosos corpos formaron nalgún momento parte dunha estrela.

Este video trata de supernovas "normaliñas"

Para saber máis:

http://www.abcdesevilla.es/20091203/ciencia-tecnologia-espacio-profundo/mayor-estrella-jamas-observada-200912031030.html

http://www.cienciakanija.com/2009/12/07/enorme-explosion-revela-la-estrella-mas-masiva-conocida/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+CienciaKanija+%28Ciencia+Kanija%29

lunes, 23 de noviembre de 2009

¿Tienen los Gemelos Huellas Dactilares Idénticas?

Iria T. de 2ºB de ESO nos envía este interesante artículo.

Los gemelos son los que proceden de un mismo óvulo fecundado que al principio del embarazo se divide en dos, formando dos embriones idénticos desde el punto de vista genético.



A pesar de lo que mucha gente dice o cree está demostrado científicamente que es IMPOSIBLE que dos personas, aún siendo gemelas, tengan las mismas huellas digitales.

 

¿POR QUÉ ES IMPOSIBLE QUE DOS SERES HUMANOS TENGAN LAS MISMAS HUELLAS DACTILARES?

 

Por que además de la información genética también influye el ambiente ya desde el útero; como ahora paso a explicar:

La piel consta de tres capas: epidermis(la más externa), la dermis y la hipodermis(la más interna).En la epidermis es donde se encuentran las crestas papilares y los surcos que determina realmente la huella digital/dactilar.

Estructura de la piel


Las crestas papilares se producen por la alineación de unas protuberancias/salientes llamadas papilas que se encuentran en las manos y en los pies.

La función de las crestas y los surcos es la de hacer la piel rugosa en manos y pies para agarrar objetos y que sea mucho más difícil que estos se deslicen(los monos y los koalas también tienen huellas dactilares).

Crestas papilares al microscopio


Las crestas papilares se forman ya desde el tercer y cuarto mes de embarazo es entonces cuando influye el ambiente: la presión del líquido amniótico(el que envuelve el feto), los movimientos y posición del feto en el útero, la nutrición, la presión sanguínea… .

La piel mientras se forma en el útero es como cemento fresco y todo aquello que entre en contacto con ella se queda marcado, cuando la piel ya está definitivamente formada las huellas son permanentes.

En resumen los genes determinan las características más generales de las crestas papilares mientras que el ambiente determina los detalles. Por eso ni siquiera los dedos de una misma mano pueden tener huellas iguales.

 

Una curiosidad es que los errores policiales a la hora de identificar las huellas se producen, porque solo se registran una serie de puntos identificativos en la huella.

Unos Vídeos para saber más:

Fuentes de Información:


http://nevertobenext.blogspot.com/2006/11/por-qu-los-gemelos-tienen-huellas.html

http://www.soitu.es/soitu/2008/03/07/salud/1204886814_853745.html

http://alt1040.com/2008/08/pueden-los-gemelos-compartir-adn-y-huellas-dactilares


 

viernes, 13 de noviembre de 2009

Anguilas eléctricas

Aroa G. de 2º ESO nos envía este artículo:

Las anguilas eléctricas también son llamadas temblón no son realmente anguilas y pertenecen a la familia gimnotidos. Estos animales pueden llegar a medir 2 metros y medio y pesar 20 kg. Algunas viven en aguas dulces entre 18-21 grados con Ph neutro. Cuando se reproducen permanecen en su hábitat natural y no se alejan de esos lugares.

Son animales agresivos. Su alimentación es carnívora, especialmente de otros peces que cazan con descargas eléctricas, pero ¿como producen estas descargas eléctricas?

Sus fibras musculares modificadas tienen placas plurinucleadas desiguales, situadas en paquetes, como las baterías en serie y envueltas en una matriz gelatinosa.

Sus órganos eléctricos están ubicados en la zona ventral, divididas en 3 pares diferentes. Un par, llamado Sachs, donde se producen descargas de bajo consumo y 2 pares llamados órganos de Hunter, donde se producen descargas 50 veces mas potentes.

En su vientre hay un órgano tubular repleto de electrocitos o células electromagnéticas capaces de producir electricidad.

Es capaz de dar descargas de 600 V. ¿ Pero como es capaz de hacer esto?

Pues básicamente porque este pez no es mas que un condensador conectado a 1000 generadores de bajo voltaje, es decir, sus células generan electricidad y la acumulan, y cuando la descargan lo hacen en forma de circuito en serie.

Puede llegar a repetir este descarga hasta 150 veces en una hora sin inmutarse.

A la hora de cazar a una presa, si algo modifica su ambiente cercano del pez, este lo percibe inmediatamente, provocando cambios en líneas de corriente que el pez emite y las detecta. El pez ubica a la presa al percibir esos cambios iniciando el ataque.

Aunque cueste creerlo, el hombre ha conocido y utilizado los peces eléctricos desde hace varios siglos. Ellos han servido de ayuda para la pesca, la medicina o simplemente para divertirnos, al ser protagonistas de divertidas historietas cómicas.


Para saber más:

http://html.rincondelvago.com/peces-electricos.html

http://www.mentesinquietas.es/blog/?p=92

http://es.wikipedia.org/wiki/Electrophorus_electricus

http://www.planetadeanimales.com/peces/anguila-electrica.php

http://www.blogmascotas.com/la-anguila-electrica-un-pez-agresivo/

http://www.emule.us/foro/showthread.php?t=40100

sábado, 7 de noviembre de 2009

Supernovas, la espectacular muerte de las estrellas

Alberto L de 1º ESO nos envía este artículo:

Las supernovas se producen cuando una estrella de entre 5 y 10 veces la masa del sol, después de quemar hidrógeno, helio y carbono en sus reacciones de fusión nuclear, recurrirá al hierro. Pero la fusión de hierro no libera energía, sino que la absorbe por lo que no se puede producir. Entonces el núcleo se enfría, toda fusión cesa, y la estrella implosiona para después explotar. Esto brilla más que una galaxia entera, pudiendo provocar una estrella de neutrones o un agujero negro.

Os dejo algunas imágenes y videos.


Supernova Kepler

Supernova Tycho

 

Simulaciones de supernovas





Para saber más:

http://www.muyinteresante.es/astronomia/11.html

http://es.wikipedia.org/wiki/Supernova 

martes, 27 de octubre de 2009

¿Por qué a veces en las fotos tenemos los ojos rojos?

Seguro que muchos os habeis preguntado por qué en alguna foto os quedan los ojos como los de esta rana.

Foto original: http://www.flickr.com/photos/algoap/223875894/

ARACELI de 2º ESO nos da la respuesta:

Este efecto que estropea las mejores fotos, no es problema de la cámara sino del ojo humano.


Los días en los que la luz es escasa las pupilas se dilatan para conseguir mas luz, pero al sacar la foto, a las pupilas no les da tiempo menguar de tamaño y, gracias a la luz que rebota contra la retina y refleja los vasos sanguíneos, los ojos se ven rojos.




Este efecto se da más en personas con los ojos azules o grises ya que sus ojos tienen menos melanina y permiten pasar más luz a la parte posterior del ojo.


También depende de las razas y de algunas condiciones peculiares del ojo como la miopía.


Algunos animales, con buena visión nocturna, muestran ojos brillantes de color verde o amarillo al tomarles una foto. Ahora el efecto ojos rojos se torna efecto ojos verdes o amarillos. Esto es debido a una delgada membrana tras su retina, que se denomina tapetum lucidum. Esta capa reflectante captura y devuelve a la retina la luz que llega al fondo del ojo.


Para saber más:

http://www.sabercurioso.com/2007/10/29/por-que-ojos-rojos-fotografias/


http://ocularis.es/blog/?p=157


http://www.explicame.org/content/view/35/39/


viernes, 23 de octubre de 2009

Isaac Newton y sus leyes

Isaac de 2º ESO nos envía este artículo:

Isaac Newton nació el 4 de enero de 1643 en Woolsthoper,Linconshire( Reino Unido) y murió el 31 de marzo de 1727 en Linconshire.Fue un filósofo, inventor, alquimista y matemático inglés, autor de los Philosaphie naturalis principia mathematica, más conocidos comos los Principa, donde describió la '' Ley de gravitacion universal'' y establecio las bases de la Mecánica Clásica mediente las leyes que llevan su nombre.


Destacan entre sus descubrimientos los trabajos sobre la luz , la naturaleza y la optica y el desarrollo del cáculo.

Fue el primero en demostrar las leyes naturales que gobiernan el movimiento de la tierra y las que gobiernan el movimiento de los cuerpos celestes son las mismas.

LEYES DE ISAAC NEWTON

Las leyes de Newton son tres principios a partir de los cuales se explican la mayor parte de los problemas de la dinámica, en particular los que se refieren al movimiento de los cuerpos.

1ªLey de Newton:(ley de la inercia)
Todo cuerpo preserva en su estado de reposo o movimiento uniforme y rectilineo a no ser que sea obligado a cambiar su estado por fuerzas impresas sobre él.

2ªLey de Newton:(ley de fuerza)
El cambio de movimiento es proporcional a la fuerza motriz impresa y ocurre según la línea recta a lo largo de la cual aquella fuerza se imprime.


3ªLey de Newton:(ley de accion y reccion débil)
Con toda acción ocurre siempre una reacción igual y contraria:o sea, las acciones mutuas de dos cuerpos siempre son iguales y dirigidas en direcciones opuestas.



Fuentes:

http://es.wikipedia.org/wiki/Leyes_de_Newton


http://es.wikipedia.org/wiki/Isaac_Newton

lunes, 19 de octubre de 2009

Velocidade Animal

O/A nos@ alumn@ anónim@ achéganos este curioso artículo:

¿É o home un ser veloz?


A resposta é sí, pero tamén non. Todo depende de con qué o comparemos.

Comparando unha tartaruga cunha persoa de 30 anos, por exemplo, nunha carreira, gañaría a persoa, seguro. Unha persoa pode andar entre 4 e 6 km/h, e correndo pode alcanzar os 37 km/h. Pero a cosa cambia se a carreira dispútase entre un guepardo e un home. Este experto corredor pode chegar aos 120 km/h! A velocidade media á que va un coche pola autopista. Pero todo ten defectos, xa que o guepardo non pode aguantar moito tempo a esta velocidade.

Aquí tendes un guepardo botando unha carreiriña.


Velaí dúas carreiras entre un guepardo e un home... a ver si adiviñades cal está trucada ;)


Isto na terra, pero no mar? Cal é o animal máis rápido nas profundidades mariñas? Trátase do tiburón mako, que pode chegar aos 124 km/h grazas á súa forte musculatura e á súa perfecta hidrodinámica.

Se nos trasladamos ao aire, temos ao Vencexo, que alcanza os 170 km/h en voo muscular. Pero cando se trata de voo en picado, o sin duda gañador é o Falcón Peregrino, que alcanza os 300 km/h, por suposto, pode chegar a esta velocidade grazas á axuda da forza da gravedade da Terra. Trátase, por tanto, do animal máis rápido do planeta.





Fontes:
http://es.wikipedia.org/wiki/Isurus_oxyrinchus#Velocidad
http://www.revistadini.com/noticia/569/top-10-de-los-animales-mas-veloces-de-la-tierra.html
http://www.islote.com/four/los-animales-mas-veloces-del-mundo.html

viernes, 16 de octubre de 2009

¿Por qué explotan las palomitas?

Uno de los grandes misterios de este mundo que es aclarado en este artículo realizado por BRIAN y CRISTINA de 1ºA de ESO


Las palomitas de maíz son el alimento asociado generalmente con el cine(cosa rara ya que hacen bastante ruido al masticarse).
Pero, ¿por que explotan?

Los granos de maíz contienen almidón(90%) y agua; al calentar el grano, el agua se convierte en vapor e intenta salir, pero como la cáscara del maíz es muy gruesa, este no lo consigue.

Y ahora os preguntaréis: ¿Como se produce la explosión? La explosión se produce porque la cáscara es gruesa, pero tiene un límite de resistencia a la presión y cuando lo alcanza se produce una pequeña explosión haciendo que el grano se de la vuelta como un calcetín y la parte almidonada (ahora mezclada con vapor de agua y convertida en una espuma) quede en el lado exterior del cereal.

Esta explosión, aunque parezca pequeña, puede propulsar al grano hasta 2m de altura!


¿POR QUE HAY GRANOS DE MAÍZ QUE NO EXPLOTAN?

Hay varias explicaciones :
*Que no tengan la suficiente humedad para crear el suficiente vapor
*Que tengan la superficie agujereada



*Vídeo de como explota una palomita,aqui se aprecia el efecto ''calcetín'' al darse la vuelta*



Para saber más:

http://es.wikipedia.org/wiki/Palomitas_de_ma%C3%ADz
http://www.alihuen.org.ar/eco-chicos/por-que-el-grano-de-maiz-explota-pochoclo.html


jueves, 24 de septiembre de 2009

A desaparición das abellas

Este luns atopei esto na versión dixital do "Faro de Vigo"

"Alarmados e impotentes, os apicultores galegos asisten desde hai uns anos ao despoboamento das colmeas en Galicia que, nalgunhas zonas, alcanza ao 85% do censo. A acción dos neurotóxicos, unhas potentes sustancias presentes en certos pesticidas é, segundo os apicultores, o principal causante deste desastre ecolóxico. Estes produtos, que chegan ás abellas a través do pole que capturan das plantas tratadas, provocan nelas unha perda de orientación que lles impide regresar ás colmeas e, finalmente, perdidas, morren."

Noticia completa clicando aquí

As abellas e abellóns son  os  polinizadores  máis eficientes da natureza, dito de outra maneira, moitas plantas que dependen deles para reproducirse poden acabar extinguíndose, e arrastrando tras de sí moitas outras especies de animais e plantas e producindo un desastre ecolóxico que por suposto también nos afectaría aos humanos. Sabías que o 30% dos nosos alimentos  proveñen de plantas polinizadas por abellas.

Hai incluso empresas que levan colmenas a áreas de cultivo abertas ou mesmo invernaderos para que as abellas fagan o seu traballo como polinizadores.

As causas desta desaparición  non están moi claras pero hai indicios que se debe a intoxicación que sufren as abellas ao alimentarse en flores tratadas con pesticidas, especialmente os que levan imidacloprid e fipronil . Algúns destes pesticidas están xa prohibidos en algúns países, mentres que en España seguimos empregandoos.

En fin que o tema é preocupante e de momento parece que os nosos gobernantes no son quen de tomar medidas para protexer a estes insectos.

Sería conveniente que os gobernos incentivaran e estimularan a producción agrícola sostible como a agricultura ecolóxica, respetuosa co medio ambiente, e que non usa substancias perigosas para os humanos ou o medio ambiente. nos como consumidores, temén temos poder, basta con comprar productos co certificado de agricultura ecolóxica.

Por último vos deixo este vídeo sobre a desaparición das abellas no noso país.



domingo, 20 de septiembre de 2009

martes, 15 de septiembre de 2009

Primeira imaxe detallada dun átomo

A seguinte imaxe publicada por investigadores del Instituto de Física y Tecnología de Kharkov , en Ucrania, amosa as primeiras imaxes detalladas dun átomo de carbono. En realidade o que se vé nas fotos son as nubes de electróns que ocupan case todo o volume do átomo. Tendo en conta que os electróns apenas teñen masa e que case toda a mase concéntrase no núcleo podemos decir que a materia é case todo valeiro!!!
As imaxes coinciden co esperado da teoría atómica actual e son semellantes aos debuxos cos que se veñen representando os átomos dende os anos oitenta.


Pé de foto: "As primeiras imaxes detalladas de átomos amosan a disposición das nubes de electróns arredor dun átomo de carbono, A e B representan duas diferentes disposicións das nubes de electróns"

atopado en microsiervos
Noticia orixinal aquí

miércoles, 9 de septiembre de 2009

Por el Mundo en Silla de Ruedas

Esta historia non ten nada que ver coa ciencia, pero sí co ser humano.

O seu nome é Albert Casals, ten 18 años, aos 8 anos tivo unha leucemia que o deixou en cadeira de rodas. Pero o que parece unha historia tráxica é por contra unha lección sobre as ganas de vivir, o optimismo e a superación persoal.

Albert dende os 14 anos percorre o mundo só, coa súa cadeira de rodas e case sen diñeiro e é profundamente feliz. Agora conta as súas experiencias no libro "El Mundo Sobre Ruedas"

Como decía Paulo Coelho "o universo conspira para que leves a cabo os teus soños". Non hai nada imposible con esforzo e tenacidade.



Para saber máis clica debaixo

Entrevista con Albert Casals

Inicio de su libro

cartas desde Sudamérica

domingo, 6 de septiembre de 2009

Pódese predecir o futuro?

Despois das vacións de verán voltamos ao traballo. Esta entrada vai adicada a un programa divulgativo e moi ameno que RTVE emite os domingos pola tarde. Chámase tres 14 e ademáis de velo na tv tendes acceso a un bo número de vídeos en youtube ou na propia web de RTVE.

Pódese predecir o futuro?



Non, non é cousa de meigas ou adiviños. Esa é unha das funcións principais do noso cerebro, anticipar o que vai suceder nun futuro inmediato ou cercano baseándonos nas informacións que recibimos no presente, esto é clave para a supervivencia.

Hoxe en día podemos predecir con total exactitude a traxectoria dos astros, pero si falamos de sistemas máis complexos errar é fácil. Por exemplo, co coñecemnto da dinámica atmosférica que temos hoxe en día, podemos predecir cunha fiabilidade bastante alta o tempo que vai facer dentro dunhas poucas horas ou días, pero a probabilidade de acertar vai diminuíndo en previsións a máis longo prazo, por exemplo a 3 ou 4 días vista.

Esto é porque en sistemas tan complexos, unha variación insignificante nalgunha das variables pode producir cambios moi grandes a medio prazo.

Para que se comprenda mellor ocórreseme esta analoxía que ten que ver coas medidas angulares. Por exemplo se cometemos un erro de 1º co compás cando tomamos un rumbo e seguimos en línea recta durante 100 m o erro sería insignificante con respecto ao noso destiño. Pero si a distancia a percorrer fora duns 6000km o erro sería duns 100km!!!!

A ciencia traballa para coñecer mellor o mundo e así tratar de predecir fenómenos como erupcións volcánicas, sismos, a evolución do clima ou a traxectoria dun furacán.

Pero pódese predecir qué número vai tocar na lotería?
Non, nin se poderá nunca xa que é un experimento aleatorio, é dicir tódos os números teñen a mesma probabilidade de sair premiados. O que sí se pode predicir é a probabilidade de que toque a lotería como se ve neste vídeo.

martes, 16 de junio de 2009

¿Por qué rugen las tripas?

De: Aroa 

Un día en clase,cuando tenía un hambre terrible, me pregunté porque nos rugen las tripas. Con esta curiosidad ,os dejo este trabajo. Espero que os guste.

Aunque parezca ilógico, lo de tener hambre no se produce principalmente por el estómago. Hay personas que se les ha extraído este órgano, y sienten la necesidad de comer, por eso decimos que tenemos hambre.
El cerebro toma nota de toda cantidad de glucosa, grasas y muchos otros nutrientes, que están bajando a las reservas nutritivas de nuestro organismo. El primer síntoma es ligero, a veces tambien este primer síntoma puede ser en forma de dolor de cabeza, y termina con retortijones en el estómago.
Tambien influye la temperatura. Cuando hace calor, disminuye el apetito, porque necesitamos menos combustibles para mantener la temperatura corporal adecuada. Pero cuando hace frio, aumenta el apetito.
Hay personas que tienen reservas y aguantan sin comer, pero la mayoría estamos habituados a comer a unas horas determinadas, pero cuando nos pasamos de la hora de tomar esa comida, se produce lo que llamamos hambre.


¿ Porque nos rugen las tripas?

En medicina, el estos rugidos de tripas, se les llama borborigmos. Son ruidos gastrointestinales producidos por los movientos de los líquidos y gases, y este moviento se produce por la contracción coordinada del estómago e intestinos.
Estos ruidos, son algo normal,siempre los tenemos presentes en nuestro cuerpo, pero no los apreciamos porque son muy débiles y por eso no los escuchamos.
Con un fonendoscopio, aparato que se utiliza para escuchar principalmente los ruidos del corazón y pulmones, colocado en la altura del abdomen, podemos apreciar estos sonidos, pero cuando no se escucha durante muchos tiempo ese ruido, es mala señal, porque nos puede producir una parálisis o una obstrución intestinal.
El rugido del estómago puede darse durante la digestión de la comida o cuando estamos hambrientos.
Cuando decimos que tenemos hambre, se produce un reflejo de nervios parasimpático, es decir, se aumenta las contracciones y la segregación de fluidos. Estas contracciones y líquidos van unidos al estómago vacio, pero este a la vez está lleno de gas, entonces provoca unos rugidos.



http://es.encarta.msn.com/media_461535146_761572608_-1_1/Fonendoscopio.html
http://medtempus.com/archives/%C2%BFpor-que-rugen-las-tripas/
http://www.elaviso.com/comunidad/?ContentID=216

lunes, 15 de junio de 2009

A Parálise do Sono

Irene de 1ºA ESO envíanos este interesante artigo.

O outro día botaron en Discovery Channel un documental sobre esta enfermidade, que nos pode pasar a todos pero que non temos conciencia de que é unha “enfermidade”. Desgraciadamente, cheguei xusto cando estaba a piques de rematar, así que decidín investigar e escribir un artículo para o blog, xa que me pareceu un tema interesante e curioso. Espero que vos guste.

¿Qué é?

- Trátase dunha condición muscular, na que, cando o individuo se atopa neste estado non pode moverse, pero ten conciencia do que está a ocurrir ao seu redor. Así, a persoa que está a sufrir unha parálise pode mezclar elementos ou alucinacións do sono con sensacións do entorno real, dando lugar a situacións de dificultade respiratoria, sensacións de afogo… Ademais, tamén se presentan unha serie de alucinacións que poden ser auditivas, visuais ou táctiles, ás veces o afectado pode ter a sensación de flotar ou levitar:
• As alucinacións auditivas: poden ser moi diversas, dende sons como pasos, zumbidos, silbidos… ata voces descritas polos afectados como intelixibles, noutro idioma. Cando se trata do seu idioma, son mensaxes moi directas como ameazas, ordes…
• As alucinacións visuais: ao igual que as auditivas, éstas poden ser diversas. Normalmente, atópanse figuras de persoas ou incluso animais vestidos de negro, pero cando o individuo sinte máis medo é cando a aparición trátase dun ser imaxinario como pantasma, demo…
• As alucinacións táctiles: son as experiencias máis comunes, e que ás veces poden chegar ao punto de que a persoa síntese agredida por medio de golpes, estrangulamentos, etc. Ademais, dáse un fenómeno denominada como A Presencia, na que o afectado sinte que hai unha persoa no cuarto, oculto, fóra da súa vista e normalmente que esa Presencia ten unha intención malvada ou malévola.

¿É común esta “enfermidade”?

É moi común, de feito no 50% das persoas, dáse esta situación polo menos nunha vez na súa vida.

¿Qué se debe facer para combatila cando está en proceso?
O primeiro de todo é relaxarse, pechar os ollos e respirar profundamente. Despois inténtase empezar a mover lentamente as extremidades do corpo, comenzando polos dedos.

Fontes:
http://es.wikipedia.org/wiki/Par%C3%A1lisis_del_sue%C3%B1o
http://foros.hispavista.com/problemas_psicologicos/621/124761/m/paralisis-del-sue%C3%B1o/
http://www.saludymedicinas.com.mx/nota.asp?id=1914
Documental da Discovery Channel.

domingo, 7 de junio de 2009

Un neno de sete anos propón a solución para "desatascar" ao Spirit

Hai xa un tempo que o vehículo Mars Rover Spirit da axencia espacial Estadounidense NASA percorre a superficie marciana.



A finais de abril as súas rodas quedaron atrapadas en terreo brando impedindo o seu movemento.



Mentres os responsables do proxecto pensaban en solucións un neno de sete anos propuxo empregar o brazo da cámara a modo de trípode para elevar lixeiramente as rodas e poñelo en movemento. O rapaz mesmo enviou a nasa un debuxo explicativo. Parece que esa era unha das solucións que estaban barallando os científicos que localizaron ao rapaz para enviarlle un agasallo.




Para saber máis:
http://www.microsiervos.com/archivo/ciencia/ninio-7-anios-sugiere-forma-sacar-a-spirit-de-atasco.html
http://www.microsiervos.com/archivo/ciencia/spirit-atrapado-en-marte.html
http://marsrover.nasa.gov/home/index.html
http://marsandme.blogspot.com/

jueves, 4 de junio de 2009

Medindo a velocidade da luz cunha tableta de chocolate

Andrés H. de 1º ESO B envíanos este curioso experimento.

Saca do microondas o aro sobre o que xira o prato, para que este non poida rotar. Logo, pon no prato unha tableta de chocolate e hornéala á máxima potencia durante 90 segundos. Ao sacala, verás un par de buratos no chocolate que che permitirán medir a velocidade da luz.

A explicación. As microondas, ao estar confinadas, forman ondas electromagnéticas estacionarias. Estas son as responsables da parella de buratos. Mide a distancia entre eles -no noso caso, 6 cm- e multiplícaa por 2 e por 2.450.000 -a frecuencia das microondas-. Resultado: 294.000.000, unha cifra que expresada en m/s aproxímase ao valor da velocidade da luz que se obtén nos laboratorios de física (299.792.458 m/s).

Fonte: http://www.muyinteresante.es/index.php/ciencia/68/6797-icomo-se-mide-la-velocidad-de-la-luz-con-una-pastilla-de-chocolate

martes, 2 de junio de 2009

Por que o mar e salgado?

Aroa G. de 1ºA ESO mándanos esta interesante entrada

A auga do mar é aquela que se pode encontrar nos océanos e nos mares da Terra. É salgada pola concentración das sales minerais disoltas, principalmente proveñen das rochas que se poden ver na terra, un 55%. O océano contén un 97,25% do total da auga que forma a hidrofera, a parte acuática da terra.
Os 2/3 dos elementos químicos atópanse no mar. Hai seis componentes, que forman un 99% da composición dos solutos. Todos estes componentes son ions, que son uns átomos ou unha molécula cargada eléctricamente.
A salinidade é a sal disolta que hai nun corpo; é dicir, o contido de salino na auga ou na terra. De todos os mares abertos, o Mar Rojo, presenta a maior salinidad, un 40%, e o Mar Báltico é o que menor salinidad contén, un 6%.


Fonte hidrotermal

¿ Cómo chega ao mar ?

A auga cae sobre a terra, e esta contén dióxido de carbono que se atopa no aire de forma disolta. Isto provoca que a auga sea un pouco máis ácida, pola combinación do dióxido de carbono coa auga. A chuvia erosiona as rochas, o ácido disólvese sobre elas e logo convertese en ions, por exemplo cloruro e sodio, que son os compoñentes do sal,ata que finalmente deposítanse no arroios dos rios, chegando aos océanos. Os ions permancen longos periodos o que provoca que aumeten co paso do tempo, por exemplo; os ions que podemos atopar no mar son os cloruro e o sodio,que representan un 90% do total dos ions.

As erupcións submarinas

Fórmanse igualmente que nas erupcións terrestres. Xeralmente danse nos límites das placas tectónicas que se atopan baixo a agua. O magma baixo presión ascende polas gretas ou fisuras destas placas. A presión elevada da auga nas zonas de profundiades maiores a 2000 m provoca a a disolución dos gases. Se a lava chega a superficie terrestre, pode chegar a formar illas volcánicas. Esta é outra fonte de sales no mar

Fontes hidrotermais submarinas.

Son aberturas ou fisuras na corteza do planeta do que sae auga quente. Estas augas saen quentes nas profundidades da Terra, e son de interés centífico.
O motivo é que nas zonas que están preto destas fontes son máis productivas cas augas colindantes, e albergan un ecosistema extraodinario e diverso. A auga que mana destas fontes tamén é moi rica en sales minerais.




Flotando no mar morto

Fontes:
http://weblogs.madrimasd.org/ciencia_marina/archive/2008/03/28/87619.aspx
http://www.laflecha.net/canales/ciencia/noticias/investigadores-exploraran-fuentes-hidrotermales-submarinas
http://es.answers.yahoo.com/question/index?qid=20090304184256AAQnGEb
http://elpregunton.blogspot.com/2006/09/por-qu-el-mar-es-salado.html
http://es.wikipedia.org/wiki/Salinidad
http://es.wikipedia.org/wiki/Ion
http://es.wikipedia.org/wiki/Agua_de_mar

lunes, 1 de junio de 2009

Curiosidades

0,0000007 gramos pesa unha mota de po. Necesitaríanse 4,3 millóns destas partículas polvorientas para acadar o tamaño dunha pebida de uva.

3/4 partes é a proporción de bacterias que viven nos nosos intestinos e aínda non foron identificadas polos científicos.

20 son as caquiñas que produce ao día un ácaro do po e que resultan irritantes para os alérgicos.

100.000 bacterias por cm2 ten o ser humano na superficie da pel.

1.000.000 de células da pel se descaman e caen cada 40 minutos.

25 veces diminúe o número de bacterias sobre a pel logo dunha ducha escrupulosa. Ao saír da ducha, a poboación bacteriana pasa de 150.000 a 6.000. 35 por m3 é a cantidade máxima de microbios no aire permitida no quirófano, o ambiente máis limpo.

300 frascos enchidos de po expóñense no Museo do Po, en Boston. Conteñen mostras polvorientas recollidas de sitios soados, desde os zapatos de John Belushi ata a cama de Hugh Grant.

3.300 por cm3 é a densidad de gérmenes sobre o teclado do ordenador que se alimentan dos fragmentos de cabelos, pel descamada e outras menudencias que caen sobre a súa superficie.

25.000 por cm3 é a poboación de microbios que vive pegada ao micrófono do teléfono.

100.000.000 é o número de bacterias que eliminamos a través das feces cada día. Nos excrementos pódense identificar ata 70 especies diferentes destes microorganismos. 112.000.000 de bacterias expulsa a diario unha persoa con diarrea. Cen millóns son da especie Escherichia coli; 10 millóns son do xénero Campylobacter, 1 millón son salmonelas e outro millón, Vibrio cholerae.

1.000.000.000 de xermes agáchanse nunha esponxa de baño.

12.000.000.000 de litros de gas producen a diario os intestinos de toda a humanidade.
Fuente: Maldita Ciencia

lunes, 25 de mayo de 2009

Transtornos alimentarios

Irene de 1º ESO nos envía este artículo sobre un terrible tema, que por desgracia está de actualidade especialmente nos adolescentes.

A bulimia e a anorexia

Bulimia:
¿Qué é?

É un trastorno na alimentación, normalmente en mulleres novas de raza blanca.
Consiste en que, o afectado inxiere en exceso alimentos, a maioría alimentos en alto contenido calórico (chocolate, xeados…)
A persoa, tras esta conduta, síntense avergoñados, e intentan “tapalo” comendo ás agachadas…
Tamén intentan equilibrar esta sobredose de comida, intentando perder peso. O medio máis utilizado é o vómito, ao principio provocado aínda que o organismo se adapta e acaba por expulsar os alimentos por el mesmo.

¿Cales son os efectos deste trastorno?
Algúns deles son: Rotura esofágica o gástrica, arritmia cardíaca, deshidratación, incremento e redución bruscos de peso, depresión, desmayos, debilidade nas pernas…
Anorexia:
¿Qué é?
Como a bulimia, a anorexia é un trastorno da conduta alimentaria producida polo temor a aumentar de peso, e por unha percepción distorsionada do propio corpo, isto o que fai é que o afectado se vexa gordo aínda que o seu peso esté por debaixo do recomendado.
Estas persoas, na maioría mulleres, comezan a reducir a inxesta de alimentos.
¿Cales son os efectos deste trastorno?
As pulsacións cardíacas redúcense, diminúe a masa ósea e, nos casos moi tempráns, se frena a velocidade do crecemento, a pel se deshidrata, se seca e se agrieta, pérdida de cabelo.



Tanto a bulimia coma a anorexia poden ter unhas desastrosas consecuencias, se observamos unhas fotografías:
(modelo que padece bulimia)

A maioría das persoas afectadas son modelos, bailarinas, deportistas… xa que para elas é moi importante o ter unha boa forma, e poden chegar a ter estes trastornos psicolóxicos.



Fontes:
http://iier.isciii.es/er/prg/er_bus2.asp?cod_enf=356
http://iier.isciii.es/er/prg/er_bus2.asp?cod_enf=145
http://www.dmedicina.com/enfermedades/psiquiatricas/anorexia http://es.wikipedia.org/wiki/Anorexia
http://es.wikipedia.org/wiki/Bulimia

lunes, 18 de mayo de 2009

Ranas Venenosas

Alvaro de 1ºB ESO nos envía este artículo:

Las Ranas Venenosas son naturales de las Américas. Su distribución se extiende desde Nicaragua hasta Bolivia y el sur de Brasil. Se conocen poco más de 200 especies, muchas de ellas habiendo sido identificadas en los últimos treinta años. Son de hábitos diurnos. La gran mayoría se mantienen en el suelo la mayor parte del tiempo. Algunas demuestran ser arborícolas, por lo menos parte del tiempo.


Son ranas pequeñas, las más grandes apenas logran los cuatro centímetros de longitud. Su piel es muy colorida, algunas exhibiendo los colores más brillantes de todas las ranas y sapos. Pero no las toque, porque lo que tienen de atractivas, lo tienen de venenosas. Aunque también hay especies en esta familia que no son tan coloridas ni tampoco indican ser tan tóxicas. Muchas de estas ranitas ponzoñas, como le llaman en Europa, ya se encuentran establecidas en los mercados de mascotas, incluso algunas de las que son venenosas.

Se ha notado que aquellas criadas en cautiverio y alimentadas con comida de mascotas no demuestran ser tan tóxicas como miembros de la misma especie en la naturaleza. Se estima que tal vez las toxinas estén relacionadas con la dieta. De todas formas, a no ser que usted sea un experto criando ranas y sepa muy bien lo que está haciendo, le recomendamos que no las toque.


Habitan en los bosques y selvas tropicales donde la temperatura y humedad se mantienen estables. Efecto que les permite criar durante todo el año, o al menos la mayor parte del tiempo. La reproducción de algunas de las ranas venenosas es posiblemente la más compleja de todas las ranas y sapos. El cortejo de por sí es bien vocal y táctil. Eventualmente la madre deposita los huevos fuera del agua. La fertilización es externa y puede ser inmediata o después que la madre se marcha. Uno de los dos padres tiene que darse su vueltecita por los huevos y mantenerlos húmedos, en algunas especies el padre se mantienen vigilantes y cuida de ellos, hasta que nacen los renacuajos en unas dos semanas. Entonces el padre o la madre transporta a los renacuajos en su espalda hasta que logre depositarlos en algún lugar donde haya agua con condiciones favorables para el desarrollo de estos, hay veces que se toman hasta una semana en decidirse donde ponerlos.


Algunas los dejan en bromelias, otras los llevan a los arroyos con cierta corriente y otras los dejan en los charcos y pequeños depósitos de agua sin corriente. Unas pocas especies aun continúan cuidando de los renacuajos, el padre le canta a la madre y entonces ella viene y deposita huevos infértiles de los cuales se alimentan los renacuajos. Normalmente las ranas venenosas ponen pocos huevos, en algunas especies el promedio es de unos cuatro huevos. A los renacuajos les toma unos dos meses desarrollarse en ranas.





Fuentes:

http://es.wikipedia.org/wiki/Dendrobatidae

http://www.damisela.com/zoo/anfi/anura/dendrobatidae/index.htm

martes, 12 de mayo de 2009

Gecos: máis hábiles que Spiderman

En qué se parecen?




Si a Chris Sharma, un dos mellores escaladores do mundo, lle preguntaran en que animal lle gustaría transformarse diría sen dúbida que en geco.



Pero que teñen de especial estes animaliños?
Ben os gecos ou salamanquesas son uns réptiles da familia gekkonidae que teñen a incrible habilidade de adherirse as superficies máis lisas que un poida imaxinarse, como por exemplo, trepar por un cristal húmido.

O SEGREDO ESTÁ NOS PÉS

Pero como poden facer tal cousa? Ben a resposta está na estructura dos seus dedos, que parecen froito dun deseño de alta tecnoloxía.



Os dedos destes animais teñen unha superficie rugosa, e si os observamos ao microscopio veremos como estas rugosidades se dividen en filamentos, e estes filamentos en outros filamentos ou setas máis finos e así sucesivamente ata conformar unha estrutura de miles de millóns de peliños microscópicos que entran en contacto coa superficie sobre a que se sitúa o animal, entón actúan unhas forzas intermoleculares chamadas forzas de Van Der Waals. Estas forzas son moi febles pero ao haber millóns de puntos de contacto entre as superficies estas forzas se multiplican.



COPIANDO AOS GECOS

Esto serviu de inspiración a determinadas empresas que fabricaron adhesivos e diferentes productos baseados na estructura das almoadiñas das patas dos gecos.
A empresa británica Bae Systems creou un material que cun so metro cadrado pode manter pegado un coche ao teito.

Un destes productos é o "geckel" un adhesivo inspirado nos gecos e na capacidade dos mexilóns de adherirse as rochas debaixo do mar, de xeito que este pegamento funciona incloso debaixo da auga.

Tamén estanse desenvolvendo vendas para o seu uso quirurxico e que poidan pegarse incluso en zonas húmidas.

Incluso estanse a deseñar robots trepadores que utilizando un diseño parecido ó dos dedos dos gecos
En definitiva como podedes ver a evolución chega a crear estructuras máis eficientes e inxeniosas que as dos mellores cerebriños humanos.

E agora unhas cantas acrobacias:



Para saber máis:
http://es.wikipedia.org/wiki/Gekkonidae
http://es.engadget.com/2008/06/12/el-waalbot-puede-subir-paredes-con-sus-patas-de-geco/
http://www.solociencia.com/medicina/08040106.htm
http://news.bbc.co.uk/hi/spanish/science/newsid_5219000/5219862.stm
http://www.technologyreview.com/es/read_article.aspx?id=147
http://www.euroresidentes.com/Blogs/nanotecnologia/2008_10_01_archive.html
http://nanoudla.blogspot.com/2007/10/el-geco-musa-biomimtica.html
http://www.northwestern.edu/newscenter/stories/2007/07/messersmith.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Geckel
http://nanotechweb.org/cws/article/tech/30619
http://www.genciencia.com/tecnologia/geckel-nuevo-pegamento-sintetico-inspirado-en-los-mejillones-y-las-salamanquesas

miércoles, 6 de mayo de 2009

Macaco: Moving y Madre Tierra

Música "verde" de esta banda de Barcelona, que mezcla músicas y culturas.

Lee la letra ¿Como resumirías en una o dos frases el mensaje de cada canción? ¿Qué quiere decir lo de acción, reacción, repercusión? ¿Por qué crees que la primera canción se titula "Moving"?



LETRA DE LA CANCION MACACO - MOVING (PUERTO PRESENTE)

Moving, all the people moving, one move for just one dream
We see moving, all the people moving, one move for just one dream

Tiempos de pequeños movimientos...movimientos en reacción
Una gota junto a otra hace oleajes, luago mares...océanos
Nunca una ley fue tan simple y clara: acción, reacción, repercusión
Murmullos se unen forman gritos, juntos somos evolución

Moving, all the people moving, one move for just one dream
We see moving, all the people moving, one move for just one dream

Escucha la llamada de "Mama Tierra", cuna de la creación
Su palabra es nuestra palabra, su "quejío" nuestra voz
Si en lo pequeño está la fuerza, si hacia lo simple anda la destreza
Volver al origen no es retroceder, quizás sea andar hacia el saber

Moving, all the people moving, one move for just one dream
We see moving, all the people moving, one move for just one dream...


Vídeo musical de Madre tierra

Letra:

Artista: Macaco

Álbum: Ingravitto

Título: Mama Tierra

Que dificil cantarle a tierra madre,
que nos aguanta y nos vio crecer,
y a los padres de tus padres
y a tus hijos los que vendrán despues,
si la miras como a tu mama
quizas nos cambie la mirada,
y actuemos como el que defiende a los tuyos
y a los que vienen con el,
la raiz en mis pies yo sentí,
levante la mano y ví,
que todo va unido, que todo es un ciclo,
la tierra, el cielo y de nuevo aqui,
como el agua del mar a las nubes va,
llueve el agua y vuelta a empezar,oye i yee

Grite ,grite...o no lo ves??
va muriendo lentamente,mama tierra...mother earth...
(bis)

No se trata de romper ventanas,
ni farolas ni de cara,
mejor romper conciencias..equivocadas..oye..
nadie nos enseñó ni a ti ni a mi,
nadie nos explicó ni a ti ni a mí,
mejor aprender, que corra la voz y quizás conseguir..

(bbrbojer... bombeando tierra madre dice....
tr trr bombeando tierra madre te dice...basta!
trtrt bombeando trtrt bombeando
tierra madre escuche...
trtrt bombeando tierra madre dice...ponte en pie
trttr bombeando ...mirame ihee)

Grite,grite...o no lo ve?? (no no no no lo ve...)
va muriendo lentamente, mama tierra...mother earth...
(bis x4)

Oh mama reclama,
se le apaga la llama,
y esto no es de hoy
de tiempos de atras oihoy..
decre decadas degradando
Ya mama reclama,
se le apaga la llama,
se la venden hoy,
de lo que fue a lo que soy,
se tre magnifican sus latidos uhoy..
llaman llaman..
mama tierra llaman..
ya que las manejan sin plan
demasiadas cavan
otras se caen luego frutos no dan
llaman llaman..
mama tierra llaman...
oidos sordos les hace el "man",
miradas se tapan,
contaminan hasta que eliminan

Grite,grite..o no lo ves???
va muriendo lentamente, mama tierra... mother earth
(bis x4)

jueves, 30 de abril de 2009

¿Por qué el mar no inunda la tierra?

Esa es la pregunta que trata de responder Andrés H. de 1º ESO


¿Por qué el mar no inunda la tierra?
Un día me dije porque el agua no inunda la tierra si hay más agua que tierra.
Ya que estamos haciendo un blog sobre ciencia ¿porque no publicarlo?

Si sabemos que el agua cubre el 75% del planeta, el otro 25 % es tierra porque la tierra no se inunda.
Hay varias hipótesis:

1º. El nivel oceánico se mantiene constante gracias a la evaporación del agua de los mares.
Si la temperatura de los polos aumentase unos grados, el hielo acumulado durante miles de años empezaria a derretirse, provocaría una subida del nivel de las aguas, y sería catastrófico para la humanidad.
Pero por otra parte el nivel del mar ha variado a lo largo de la historia del planeta Tierra. Como por ejemplo la ría de Vigo que antes era un valle y ahora una ría debido a que el agua del mar inundó el valle, con los fiordos pasa lo mismo son valles ocupados por aguas marinas de origen glaciar.

En realidad yo creo que la más correcta sea la segunda hipótesis

2º. Por el movimiento de las placas terrestres. Las placas tectónicas se desplazan unas respecto a otras con velocidades de 2,5 cm/año. Las placas interaccionan unas con otras a lo largo de sus límites provocando intensas deformaciones en la corteza y litósfera de la Tierra, lo que ha dado lugar a la formación de grandes cadenas montañosas. El contacto por fricción entre los bordes de las placas es responsable de la mayor parte de los terremotos. Otros fenómenos asociados son la creación de volcanes, las fosas oceánicas y la formación del relieve
http://www.porque.es/por-que-el-mar-no-inunda-la-tierra/
http://www.elporquedelascosas.com/2008/04/09/%C2%BFporque-el-planeta-no-se-inunda/
http://es.wikipedia.org/wiki/Tect%C3%B3nica_de_placas

lunes, 27 de abril de 2009

Proposta de investigación: A enerxía eólica

Para os de 1º ESO.

Como próximamente visitaremos o parque eólico Sotavento penso que é unha voa idea que investiguedes sobre os usos que se fixeron da enerxía do vento dende os principios da humanidade ata os nosos días. Lembrade consultar diversas fontes, poñer as referencias e redactar. NON FAGADES CORTA-PEGAS.

Enviade por e-mail as respostas e a mellor será publicada e levará un positivo de regalo.

O prazo remata o domingo que ven.

jueves, 23 de abril de 2009

Os satélites amosan o sismo de Italia

Estas imaxes obtidas polos satélites Envisat de la ESA y COSMO-SkyMed de la Agencia Espacial Italiana amosan as ondas superficiais producidas polo tremor de terra. Empregando unha técnica coñecida como interferometría SAR, se detectan as pequenas diferencias na elevación do solo nas sucesivas imaxes de radar realizadas dende o satélite durante o tremor, creando unha imáxe así de espectacular.


Para saber máis:

http://www.esa.int/esaCP/SEMGAP9NJTF_Spain_0.html

lunes, 20 de abril de 2009

Calentamiento Global

Entrada de Laura C. 2º B ESO

CALENTAMIENTO GLOBAL

1. ¿Qué es?

2. Causas

3. Consecuencias

4. ¿Cómo podemos reducir estas consecuencias?



1. ¿Qué es?

En primer lugar tenemos que tener claro que efecto invernadero y calentamiento global NO son sinónimos.

-Calentamiento global: podemos definirlo de dos maneras. La primera; es un fenómeno observado en las medidas de la temperatura que, en promedio, muestran un aumento en la temperatura de la atmósfera terrestre y de los océanos en las últimas décadas. La segunda; es la teoría que predice un crecimiento futuro de las temperaturas.

-Efecto invernadero: es el fenómeno por el cual determinados gases retienen parte de la energía que la superficie terrestre emite por haber sido calentada por la radiación solar.


2. Causas:

Gracias a la presencia en la atmósfera de gases de efecto invernadero, como el CO2, esa energía que la superficie terrestre emite es retenida. Como consecuencia las temperaturas de la Tierra aumentan. En principio este fenómeno era beneficioso para el planeta, pues sin él no sería posible la vida, el planeta se quedaría congelada durante las noches (como pasa en los otros planetas). Pero sin embargo, y gracias a nosotros, este efecto ha aumentado demasiado. Cuando digo gracias a nosotros me refiero a la gente de todo el planeta, que con nuestros coches, nuestras centrales,… emitimos demasiados gases de efecto invernadero.



3. Consecuencias:




-Clima: como consecuencia de este aumento de las temperaturas el clima ha cambiado; el hielo polar se derrite elevando el nivel del mar, las lluvias son más abundantes debido a un incremento de la evaporación de las masas de agua, la frecuencia y la intensidad de los huracanes y tormentas se incrementará, bajará el grado de humedad,...podría seguir diciendo un montón de cosas más, pero creo que ya sabéis por donde van los tiros, ¿no?



Esto es otro gráfico, pero de temperatura. Podemos ver que en 30 años ha aumentado 1 grado o 2, pensareis que no es mucho, que no se nota pero si seguimos así, en un tiempo ya veréis como se nota…

-Salud: - Un aumento en la temperatura de la superficie de la Tierra traerá como un aumento en las enfermedades respiratorias y

cardiovasculares, las enfermedades infecciosas causadas por mosquitos y plagas tropicales, y en la postración y deshidratación debida al calor. Los sistemas cardiovascular y respiratorio se afectan debido a que, bajo condiciones de calor, la persona debe ejercer un esfuerzo mayor para realizar cualquier actividad, poniendo mayor presión sobre dichos sistemas.

Por otra parte, como las zonas tropicales se extenderán hacia latitudes más altas, los mosquitos y otras plagas responsables del dengue, la malaria, el cólera y la fiebre amarilla en los trópicos afectarán a una porción mayor de la población del mundo, aumentando el número de muertes a causa de estas enfermedades.

Pensad esto un momento, por que es importante, indirectamente todos nosotros seremos los responsables de que a las personas que estén en esos lugares tengan esas enfermedades, porque… ¿quien sino es el responsable del calentamiento global, y con ello de esas consecuencias? Imaginaos que las futuras generaciones tuvieran que soportar todo eso… ¿no os remuerde un poquito la conciencia?

-Calidad de las aguas superficiales: los ríos se secarían en determinadas épocas del año, habría más demanda de agua potable, los embalses reducirán su producción y los efectos contaminantes serán mayores, estas son algunas de las consecuencias en lo referente a este punto.

-Calidad de las aguas subterráneas: - Un acuífero es una fuente de abastos de agua subterránea. El nivel superior del agua en un acuífero se conoce como el nivel freático. Como consecuencia del aumento en temperatura, el nivel freático bajará debido a la evaporación, disminuyendo así la cantidad de agua disponible en el acuífero. Por otra parte, al aumentar el nivel del mar el agua salada podría penetrar hacia los acuíferos costeros, haciendo que sus aguas se salinicen y no sean aptas para consumo humano.

-Ecosistemas costeros y terrestres: la región tropical se extenderá hacia latitudes más altas, y la región de bosques de pinos se extenderá hacia regiones que hoy forman parte de la tundra y la taiga.

Los ecosistemas costeros —manglares, arrecifes de coral, sistemas playeros, estuarios, y otros— se afectarían significativamente, ya que un alza en el nivel del mar inundaría las áreas de humedales costeros, causaría un aumento en la erosión costera y salinizaría las aguas en la parte baja de los ríos y en los acuíferos costeros.

-La flora y la fauna: Debido a los cambios climáticos y a los cambios en los

ecosistemas terrestres, la vegetación característica de cada región se verá

afectada. Como consecuencia los animales característicos de esas zonas podrían extinguirse.

4. ¿Cómo podemos reducir estas consecuencias?

Hay una serie de consejos que podemos seguir para evitar todas esas cosas que os he mencionado y que, si no hacemos nada, van a pasar:

- Reducir el consumo de energía eléctrica.

-Utilizar bombillas fluorescentes.

-Limitar el consumo de agua.

-Hacer mayor uso de la energía solar.

-Reciclar envases de aluminio, plástico y vidrio, así como el cartón y el papel.

-Adquirir productos sin envase o con envase reciclado o reciclable.

-Utilizar papel reciclado.

-Caminar o utilizar transportes públicos.

-Hacer uso eficiente del automóvil.

-Crear conciencia en otros sobre la importancia de tomar acciones dirigidas a reducir el impacto del calentamiento global.



Páginas:
http://es.wikipedia.org/wiki/Calentamiento_global
http://es.wikipedia.org/wiki/Efecto_invernadero
http://www.portalplanetasedna.com.ar/calentamiento.htm
http://paolaahora.blogspot.com/2007/08/consecuencias-del-calentamiento-global.html

Vídeos:




--
Laura Casares

domingo, 19 de abril de 2009

Proposta de investigación: O Lince ibérico

Para os de 2º de ESO:

O línce ibérico é un dos mamíferos máis amenazados do mundo.

Investiga:
- Situación das poboacións na Península Ibérica.
- Hábitat e modo de vida.
- Evolución das poboacións de Lince Ibérico ao longo do tempo.
- Causas do declive das poboacións.
- Estado actual da especie e programas de recuperación.

O prazo para o envio de respostas remata o Venres.

Vídeos de tardígrados


miércoles, 15 de abril de 2009

Coltan: Tecnoloxía manchada de sangue

O coltan está formado pola mezcla de dous minerais, a tantalita e a columbita. Polas súas propiedades é imprescindible para a fabricación de numerosos aparellos electrónicos: videoconsolas, reproductores mp3, teléfonos móbiles... e incluso é empregado na fabricación das modernas armas "intelixentes". Basta dicir que Sony tivo que aprazar o lanzamento da play Station 2 debido a unha escaseza deste mineral.

A República do Congo é un dos principais productores mundiais de coltan. A explotación e tráfico de coltan financiou guerras na rexión asociadas ao control dos xacementos.
Moitos mineiros traballan en réxime de semiesclavitude e recentemente comprobouse que nos xacementos hai isótopos radiactivos que contaminan aos traballadores. Os beneficios da explotación destes xacementos, nembargantes, cae en manos de multinacionais extranxeiras.
As explotacións tamén afectan negativamente a especies protexidas como elefantes e gorilas.

¿Qué podemos facer?

Pénsao, merca un móbil novo cando realmente o precises. Difunde esta información, os gobernos e os políticos reaccionan cando algo causa preocupación á sociedade.



Para saber máis:
http://es.wikipedia.org/wiki/Coltan#Referencias
http://www.elpais.com/articulo/futuro/coltan/mineral/estrategico/elpepusocfut/20070926elpepifut_4/Tes
http://www.diagonalperiodico.net/imprimir.php3?id_article=3223
http://www.afrol.com/es/especiales/13258
http://www.solidaridad.net/noticias.php?not=696

Proposta de Investigación: Tardígrados

Para os de 1º de ESO.

Vos propoño unha investigación sobre uns pequenos animaliños, os tardígrados, tamén coñecidos como osiños de auga. 





Investiga sobre estes animais e comenta cales son as características que te resultan máis curiosas. As mellores respostas teñen como premio un positivo.

O prazo para colgar os comentgarios remata o venres.

Lembra:

Consulta varias fontes de información contrastaas para ver si son fiablese indicaas na resposta.

Lee, sintetiza e resposta coas túas verbas, nada de "corta-pegas".

Boa sorte!!!!

domingo, 12 de abril de 2009

AS PLANTAS CARNÍVORAS

Excelente aportación do nos@ alumn@ "anónim@". Ánimo e a seguir así.

O seu nome non nos leva a pensar en algo agradable, precisamente. Soa como se fose un gran depredador que nos pode comer con facilidade se nos acercamos ou a tocamos. Pero non é asi, por sorte. Bueno, para nós non, pero para moitos insectos si que son perigosas.
Pero, por que estas plantas necesitan alimentarse de animais se, de toda a vida, as plantas fan a fotosíntese?
Pois ben, a maioría destas plantas crecen en lugares co chan en malas condicións, onde unha planta calquera non poderia sobrevivir. Grazas a este tipo de alimentación (ademais de os nutrientes que obteñen da fotosíntese) poden vivir nestas zonas. 

E cales son exactamente?

Pois denomínanse plantas carnívoras a aquelas que atraen, atrapan e dixeren á présa. Por tanto se unha planta soamente atrae a algún insecto polas súas cores ou polo seu aroma, non se considera unha planta carnívora. 


Que técnicas usan para atrapar á súa présa?

Hai, maioritariamente, 5 técnicas. Imos velas unha a unha: 


1. Por unha substancia pegajosa.
   
 A Drosera rotundifolia por exemplo, usa esta técnica. No extremo duns filamentos que salen das súas follas ten unha glándula con ese líquido que fai que se un animal lixeiro (insecto ou parecido) se pose levemente nel, quede atrapado. 

Solen atoparse en zonas húmidas en toda Europa, menos na zona do Mediterráneo. 
Tamén as chaman Rocío de sol xa que as súas “gotiñas” parecen inocentes gotas de rocío. 



2. Polo olor que desprenden.

O lirio cobra (Darlingtonia californica) chámase así polo seu aspecto de serpe con lingua. Esta lingua segrega unha substancia que atrae ás víctimas, o seu olor dulzón intensifícase a medida que o insecto se acerca. 

É orixinaria dos Estados Unidos.




3. Por unha trampa/succionadora

A utricularia ou Lentibularia (Utricularia Vulgaris) é un exemplo desta estratexia.
Cando un insecto se posa sobre uns peliños que ten na superficie, ábrese unha trampilla que succiona á présa. Este movemento é dos máis rápidos no reino vexetal: só tarda 15/1000 de segundo!

Esta planta vive en augas profundas de ríos ou lagos, en todos os continentes, excepto na Antártida.



4. Por unha trampa/túnel.

A “planta trompeta” (Sarracenia leucophylla) é coñecida pola súa forma de tubo alongado cunha tapadeira no extremo. Cando os insectos acuden a esta “boca” atraídos pola súa cor, resbalan cara ao interior da planta, sen poder salvar a súa vida ao final deste túnel.

Son orixinarias dos Estados Unidos.



5. Por unha trampa/cepo

A Venus atrapamoscas (Dionaea muscipula) é das máis famosas plantas carnívoras. Nas súas follas teñen uns dentes, o que nos recorda a unha boca aberta de par en par. Esta trampa funciona atrapando ao insecto na súa “boca”, o aplasta con tanta forza que morre antes de ser dixerida.

É común dos estados norteamericanos de Carolina del Norte e do Sur, onde os invernos non son moi fríos.





Para saber máis:

http://www.asturnatura.com/especie/drosera-rotundifolia.html

http://www.plantascarnivoras.es/curiosidades.html
http://es.wikipedia.org/wiki/Planta_carn%C3%ADvora
http://fichas.infojardin.com/plantas-carnivoras/darlingtonia-californica-planta-cobra-lirio-cobra.htm
http://fichas.infojardin.com/acuaticas/utricularia-vulgaris-lentibularia.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Sarracenia_leucophylla
(está en inglés, tuve que traducir)
http://fichas.infojardin.com/plantas-carnivoras/dionaea-muscipula-venus-atrapamoscas-diana-atrapamoscas.htm
Nº 54 revista Muy Interesante junior
Nº 265 revista Muy Interesante